Over kerstkaartjes en een HAPPY jaar

Elk jaar opnieuw krijg ik de kriebels als de kerst periode er aan komt. Goede kriebels want ik hou wel van de kerst sfeer. Maar ook slechte kriebels. En die beginnen meestal wanneer ik het eerste kerstkaartje in de bus krijg.

Want eigenlijk heb ik zo een haat-liefde verhouding met kerstkaartjes. Langs de en de kant maak ik er net zoals haar een soort erezaak van om zelfgemaakte kaartjes te sturen. Maar langs de andere kant zorgt dit voor een jaarlijks terugkerende stress. Ook bij mijn man. Elk jaar laat hij mij beloven dat ik eind november de kerstkaartjes klaar zal hebben. Ik hoef u waarschijnlijk niet te vertellen dat dat nog nooit is gelukt. Dus ook niet dit jaar.

Toch is het mij deze keer gelukt om ze voor kerst klaar te hebben. Toch had ik deze keer een veiligheid ingebouwd. Geen kerst kaartjes, nee, nieuwjaarskaartjes. Dat geeft nog een weekje speling nietwaar.

Ik nam nog eens mijn nieuwe ondertussen vertrouwde speelgoedje boven. En kroop achter mijn computer voor een eenvoudig ontwerp, waar ik me toch in zou kunnen vinden.

Nu is 2013 een jaar geweest waarin ik enorm veel heb geleerd. Er is een hele nieuwe wereld voor mij opengegaan. Ik heb stappen gezet waarvan ik nooit had gedacht dat ik ze zou durven zetten. Ik heb het geluk dagelijks bezig te kunnen zijn met dingen waarvan ik blij van wordt. Maar wat ik nog het meeste geleerd heb dit jaar is dat het leven echt te kort is om dingen te doen die je niet graag doet.

Voor mij was 2013 echt een happy jaar, 

en dat wens ik nu ook aan julle:

 een HAPPY 2014!

En gelukkig zijn ligt vooral in kleine dingen, dingen die je zelf in de hand hebt. Vandaar stuurde ik met onze nieuwjaarskaartjes een reminder mee, in de vorm van een button.

Heb jij ook zo een reminder nodig? Ik heb er nog twee over. Dus de eerste twee die mij een mailtje sturen krijgen er eentje in de bus.

Pieke Wieke als Secret Santa

Toen ik mijn Secret Santa mail kreeg van Tess met de naam van mijn "slachtoffer" was ik heel benieuwd. Een pakje maken voor iemand die ik niet ken ... was toch niet zo eenvoudig. Ik snuisterde wat op haar blog op zoek naar dingen die ze leuk zou vinden. En ook op haar pinterest bord zocht ik naar aanwijzingen. Uiteindelijk bleven de volgende zaken hangen: vlinders, graag boeken lezen, paars, rood en thee.

Zoals gehoopt leverde de postbode haar pakje op Kerstavond.

Alvast een paar foto's van wat er uiteindelijk in het doosje de post op ging:

Hiervoor gebruikte ik mijn prikbord tutorial en flockte er nog een "vlinder tekst" op.

Voor haar reactie en uitleg, verwijs ik je graag door naar de blog van Zomermaantje

Een fijne Kerst met Secret Santa

Het kerstgevoel begon hier een week of twee geleden heel stilletjes binnen te sluipen. Met het opzetten van de boom. Mijn droom van een man bezorgde mij namelijk mijn droom van een kerstboom.

Als sinds ik klein was droomde ik van een super grote kerstboom met daarrond een rijdende trein. Zalig leek me dat. Nu had de sint dit jaar een uitbreiding gebracht op onze Duplo trein. En met mijn kinderdroom in gedachten zorgde mijn man ervoor dat na een hele middag werk de boom van mijn dromen in onze woonkamer stond. Mét trein die er rond en onder door rijdt. Hoe cool is dat!
Ik hoef u waarschijnlijk niet te vertellen dat onze kleine mannen er ook fan van zijn.

Onder die fantastische boom lagen ook nog super leuke cadeautjes voor mij. Kijk maar mee:

Van Suzanne kreeg ik mijn Secret Santa cadeautje:

- een zakje met leuke knopen
- zakjes thee in de vorm van een hartje en een kerstboom
- gehaakte glasonderleggertjes
- een potje home made rabarberconfituur
- zaadjes, (spinazie, pompoen, radijs, en ajuin), spijtig genoeg heb ik geen moestuin, maar mijn schoonmoeder gaf al aan dat ze wel wist wat ze daar mee kon doen ;)
- een mooi notaboekje, (dat gaat in mijn handtas, zo kan ik overal mijn ideetjes voor stofontwerpen optekenen)
- een lief kaartje

Dank je wel Suzanne, voor die extra kerst sprankel!
Wie maakte ik blij? Dat toon ik u morgen.

Van mijn man, een extraatje: een kasboek, want aan een winkel open doen hangt ook een, voor mij minder leuke kant, de boekhouding. Maar door dit lieve cadeau zal ik toch met meer plezier mijn cijfertjes invullen.

Van mijn moeilijke klant a.k.a. "mijn papa" een onwaarschijnlijk lief cadeau. Twee "met liefde gemaakte" duimstokken, nu kan ik meterkes stof gaan verkopen hoor ;)

En dan als kers op de taart:
Net op kerst avond werden de langverwachte stalen van onze eigen stoffencollectie geleverd. En ze zien er echt heel goed uit. Zoooo blij dat ik daar mee ben !!!!
En ja, ook daar heb ik foto's van, en neeeee ik ga ze u (nog) niet tonen ;)

Hopelijk hadden jullie ook zo'n gezellige kerstdagen, met veel warmte, gezelligheid en die kleine dingen die kerst zo speciaal maken.

Voorsmaakje

Wie mij volgt op facebook zag het al, mijn eerste bijna afgewerkte kleedje waarvan ik in de avondles zelf het patroon tekende.

Het kleedje is al gepast en goedgekeurd zowel door de mama, de kleine meid als de patroontekenaar/naaister. Nu nog even wachten tot we bij daglicht foto's kunnen trekken.

Een moeilijke klant ...

Als  het over cadeautjes geven gaat is mijn vader toch wel mijn moeilijkste klant. En ook niet ...
Want wat geeft je iemand die eigenlijk het liefst geen cadeautjes wil krijgen.

De kunst is steeds weer iets te zoeken waar hij eigenlijk stiekem wel blij mee is. Om de uitdaging nog groter te maken is mijn vader ook nog eens jarig op 18 december. Een week voor kerst. Dat wil dus zeggen 2 keer op één week tijd een orgineel cadeautje zoeken.

Deze keer trok ik 's middags met mijn fototoestel tot op zijn favoriete plek, zijn geitenwei. Zijn geliefkoosde dieren werkten gelukkig goed mee, en een beetje later zat ik achter mijn pc, fotokes af te drukken. Deze combineerde ik met mijn nieuwe speelgoed. En tadaa, leuke geitenmagneetjes.

Net op tijd om nog foto's te trekken met daglicht. De foto's zijn iets minder geslaagd, het is ook zo vroeg donker deze tijd van het jaar. Gelukkig ken ik wat bewerkingstruukjes zodat ze toch nog een goed idee geven van het resultaat.

En of hij er blij mee was? Zijn oudste kleinzoon was dat ieder geval wel, en hielp heééél enthousiast met het uitpakken. Kleinzoon blij = daddy blij. Dus missie geslaagd!

En nu denken over deel twee van de uitdaging.

Een tussendoortje

Zo soms, ineens wanneer ik volop met iets bezig ben kan er bij mij plots een creatieve kriebel opkomen. Dan vergeet ik even alle must-do's en tijd en kan ik niet anders dan toegeven aan die kriebel.

En dat gebeurde dus ook vandaag. Ik was onze garage aan het voorbereiden voor de geplande jaarlijkse fotoshoot met ons gezinnetje. En toen ik iets in mijn winkelkast legde, begon het. Daar lag een zakje met tornmesjes en plots vond ik dat op niks trekken. Dat kon beter. Dus nam ik enkele blikjes, een paar stukjes stof en bij boekbinderslijm. En een half uurtje later stond dit leuke drietal te drogen op de vewarming.

Zalig toch zo van die ongeplande, gestolen momentjes. Een snel projectje met instant voldoening en een vrolijk resultaat.

Zeg nu zelf, dit presenteerd toch veel mooier dan een plastic zakje. 

Zin om mee te komen naaien?

Al meer dan een jaar hebben wij hier in onze garage naaiavondjes. Zo gezellig met wat viendinnen en tantes. Ondertusssen is mijn hobby lichtjes uit de hand gelopen en zie ik alles een beetje groter. Een stoffenwinkeltje in plaats van een stoffenkast, een eigen stoffen collectie in plaats van eens een stofje te laten drukken bij spoonflower. Dus ook de naaiavondjes mogen van mij meegroeien.

Vanaf december plan ik regelmatig naaiavondjes waarop iedereen welkom is. Het is te zeggen, zolang de plek het toe laat natuurlijk. Er zijn 12 stoelen, dus plek voor 12 personen. Voor wie wil is er ook de mogelijkheid een naaimachine te gebruiken, dit aan €7 per avond.

Het is dan gewoon vrij naaien, zonder begeleiding. Heb je een vraag, dan dan zal er wel iemand proberen te helpen. Maar het is niet de bedoeling dat je volledig begeleid wordt zoals in een worksop.

Ook kan je dan gebruik maken van de buttonmachine. Heb je nog een hoop restjes liggen waar je graag een button of magneet van wil maken. Of heb je iets afgedrukt waarvan je een button wil maken. Breng het dan gerust mee, je kan ze hier zelf persen.

Tijdens de naaiavondjes is ook de winkel open. Wil je eens stofjes komen kijken maar niet echt mee naaien, dan kan je gewoon binnen springen.

Wil je komen meenaaien? Dan kan je je plekje reserveren op lieve@piekewieke.be

De eerste avondjes zullen doorgaan op:

- donderdag 12 december van 19.30u - 22.00u
- maandag 23 december van 19.30u - 22.00u


Dus nog even samengevat:
- toegang gratis
- max 12 personen
- vooraf reserveren op lieve@piekewieke.be
- een naaimachiene van Pieke Wieke gebruiken: 7€ per avond
- je kan zelf buttons maken
- een drankje kan je aankopen aan een democratische prijs
- place to be: Pastoor Goetschalckxstraat 3a, Ekeren
- ook de winkel is open

Een Jacob met een tip

Geïnspireerd door de Jacob uit mijn eerste workshop, maakte ik er zelf ook een rode voor onze Nand.

Een eenvoudige versie met enkel een paars accent aan de broeksband. De geplande paarse paspel liet ik maar achterwege, toen ik zag dat ik ze was vergeten mee te nemen naar Schoten Stikt. Misschien niet zo erg, want zo is de broek met heel veel te combineren.

Stof: uit mijn winkelkast Pieke Wieke

En de Tip?

Die kwam ik een tijdje geleden tegen bij Mamasha. En handig dat die is. 

Voor het doorstikken (of topstitchen) probeerde ik deze keer eens het blinde zoom voetje. Zo blijft het stiksel mooi even ver van de rand. Vooral voor de ingestikte plooi en tailleband is dat super handig. Ik gebruikte het zelfs om de zakken op te stikken, al zal dat niet met elk type blinde zoom voetje lukken. Met het voetje van Brother lukte het in ieder geval heel goed.

Leg de stof mooi tegen de geleider

onderzijde blinde zoom voetje Brother

bovenzijde blinde zoom voetje Pfaff

onderzijde blinde zoom voetje Pfaff

I pimped my Alex

Eigenlijk droom ik stiekem van een hele mooie grote, oude ladenkast. Met super veel lades en nog meer vakjes, om al mijn kleine spulletjes in te sorteren.
Maar eigenlijk heb ik daar niet de juiste plek voor, dus ben ik ook tevreden met een standaard versie (Alex) uit de grote Zweedse winkelketen.

Alle, tevreden, mits hier en daar een persoonlijke touch.

Mijn man krijgt er de kriebels van. Want sinds pinterest ben ik natuurlijk niet meer content met een standaard kast. Nee, dat is te gewoontjes.
Bij onze laatste kasten gebruikte ik behang op de achterwand om deze wat op te vrolijken. De grootste onzin volgens de meeste mannen die ze zagen (de binnenkant van de kast ziet ge toch niet). Een prachtige vonst volgens alle vrouwelijke bewonderaars. En voor mij, net dat beetje meer, en telkens een glimlach op mijn gezicht als ik de kast open doe.

Dus ook mijn nieuw ladenkastje moest er aan geloven. Al maakte ik het me deze keer niet echt makkelijk en koos ik voor stof aan de binnenzijde van de lades. De bodemplaten werden met verdunde boekbinderslijm ingesmeerd, en daarop werd de stof gelegd. Goed wrijven en dan de stof ook nog eens met lijm insmeren. Bij de meeste stukken ging het goed, al waren er hier en daar een paar blaasjes. Toch ben ik heel blij met het resultaat.

Het stofje is er eentje uit mijn eigen winkel (nog geen eigen ontwerp). Voor wie al eens een kijkje wil nemen, dat kan op Facebook.

Stof: uit mijn winkelkast Pieke Wieke.

Om het kastje wat meer handelbaar te maken, monteerde ik aan de twee zijkanten een groot handvat. Handig om het kastje te verplaatsen, maar ook om bijvoorbeeld een stofje over te hangen.

En dan tenslotte vind ik het ook leuk om dingen te labelen. Maar op dat gebied heb ik altijd een beetje schrik om definitieve keuze's te maken. Daarom bedacht ik een systeem om mijn labels makkelijk te kunnen vervangen. 

Daarvoor gebruikte ik van die kleine zelfklevende plastieken vakjes die je kan kopen om een visitekaartje in te steken. Daar sneed ik dan een stukje af en kleefde die op mijn frontjes. Dan printte ik labeltjes af op gewoon papier en stak die in de vakjes. Voila, zo is alles netjes gelabeld, en vooral ook makkelijk aanpasbaar.

 Aaaah, van die kleine extra's daar kan ik nu zo blij van worden.