Het stokje van 2014

Ilse gooide me het stokje van 2014 door.

10 foto's van 2014, het werden er 12

Het voor mij een fantastisch jaar, op alle vlakken.

Zo veel leuke herinneringen, ik zet er enkele op een rijtje:

Het begin van de Pieke Wieke winkel, met slechts een paar stofjes. 

Ondertussen is de kast al veel te klein geworden 

(waarschijnlijk herkenbaar voor vele stoffenliefhebbers)

Ook het begin van de workshops, en het contact met zo veel leuke klanten.

De jongens groeiden uit tot twee liefhebbende broertjes. 

Die twee handen op een buik, zorgden voor vele moederhart smeltende broertjesmomenten. 

Hand in hand naar de Kapitein kijken, mét de gekkenbekken trommel onder de arm. 

Voor het eerst je naam op een zelfkant zien staan...

Een prachtige droom die uitkwam. Het resultaat van een fijne samenwerking.

De start van Soft Cactus, zo blij dat ik er deeltje van mocht zijn.

Het leukste en weekend van het jaar, eind april. 

Op weekend met 18 fantastische madammen. 

Het begin van een (h)echte groep gestikte wijven!

Het weekend was nog niet goed en wel voorbij en mijn man en ik zaten al op het vliegtuig richting IJsland.

Een super vakantie, genieten van elkaar, prachtige natuur maar ook van een grote dosis me-time.

12 juni, de 2de verjaardag van onze kleine krullenbol

Wij met zijn tweetjes op stap naar de zoo, super zo een dagje qualitytime!

De windpokken, die zijn we ondertussen al lang vergeten :)

Een dagje met het gezin naar de Efteling. 

Zo fijn om je eigen herinneringen terug te beleven door de ogen van je kinderen. 

De blik van Nand beschrijft de hele dag, verwondering, voorzichtig ontdekken, genieten met een kinderlijke vrijheid, kleine vlinders in de buik, zalig!

Nand zijn brandweerfeest, een intense maar o zo fijne dag!

Een weekje weg met de jongens en mijn ouders. Een herinnering met een dubbel gevoel.

Fijn om de kinderen zo met hun grootouders te zien genieten. Maar zo blij dat we weer thuis waren. Ook al was het augustus, het was koud (understatement van 2014, ik sliep onder 2 donzen met een electrisch dekentje erbij), nat en een miserabel huisje. 

Jorg en ik in Muchen, op de Marienplatz 

(klein weetje, mijn achternaam is Mariën). 

Voor mij een symbolisch moment, een paar uurtjes gestolen vakantie na enkele dagen stoffenenbeurs. Het vieren van de start van weer een spannende nieuwe droom die in vervulling zal gaan!

Letterlijk het hoogtepunt van 2014. Wij met ons gezinnetje op een bergtop. 

Zalig weer, super flinke kinderen en een prachtige wandeling.

Fantastisch om de liefdes van je leven zo samen te zien. 

Maar toch ook een beetje eng om ze langs de smalle bergpadjes te zien wandelen.

De laatste foto als symbool voor al die kleine momenten. 

Die zalige momenten dat de jongens samen languit liggen te spelen, waar we genieten van de rust die ons huisje brengt. Waar we ieder zich op zijn eigen manier kan ontwikkelen, en waar we allemaal samen zijn.

Onze Thuis!

En laat nu 2015 maar komen. 

Ik heb er zin in, want naar mijn gevoel wordt het zelfs nog beter als 2014

Bij deze wens ik dan ook iederen een fantastisch 2015!

Het is nipt, maar ik gooi het stokje nog even door naar een paar super madammen die ik het afgelopen jaar (beter) heb leren kennen.

Veerle, Daisy en blogloze Manuela