Een vluggertje voor mezelf

Er zijn zo van die dagen dat je 's avonds het liefst in de zetel ploft. Gewoon even tot rust komen en niet te veel meer nadenken en vooral niet meer recht moeten staan.

Er zijn ook zo van die dagen dat je dat beter niet doet. Zo van die dagen dat die kleine monsterkes hun zesde zintuig gebruiken: "Zit ze nu echt goed, helemaal comfortabel?", "Wil ze nu echt niet meer recht staan?" "Ja? Ok nu: MAMAAAAA!!!"

Dat zijn die dagen dat ik nood heb aan no nonsens, weinig denkwerk en vooral een snel klaar projectje. Bij voorkeur één dat veel voldoening geeft en liefst ook eens eentje voor mezelf.

Zo werd dus deze week weer eens mijn ondertussen favoriete patroontje ahum, gekreukt en gescheurd blad patroonpapier boven gehaald. Ongeveer een anderhalf uur later had ik iets nieuws om aan te doen. 

Bedankt schat om de nodige trapbeklimmingen voor je rekening te nemen zodat ik even kon doornaaien!

Het patroontje is er één dat ik op een gelijksoortige avond eens uit mijn mouw schudde, aan de hand van twee bestaande kledingstukken. Ondertussen zijn deze twee stukken echt al veel gedragen. 

Vorige keer had ik al een patroontje beloofd, dat komt er zeker nog aan. Helaas moet ik eerst nog een weekje cijfertjes verwerken, want boekhouding hoort naar het schijnt ook bij zelfstandige zijn.

Voor de foto's kon ik nog eens beroep doen op mijn bereidwillige fotograaf, meneer de barbecue. Al had ik deze keer wel een assistent. "Mama, jij benen open?" "Ja goal!" 

Patroon: 

zelf getekend

Stof: 

Bloemen viscose

Boordstof petrol